Η Μελίνα και οι εκατό πριγκίπισσες, Page 2

άλλη μια Μελίνα.

  «Ωχ, όχι» είπε η Μελίνα και το ίδιο επανέλαβε και η άλλη Μελίνα. Δεν πρόλαβε να θυμώσει και αμέσως εμφανίστηκαν στο εργαστήριο άλλες 99 Μελίνας. Δεν μπορούσες να ξεχωρίσεις με τίποτα ποια από όλες ήταν η πραγματική Μελίνα. Εκείνη την ώρα κατάλαβε πως έπρεπε να πάρει την τρίχα της Ζαχαρένιας και να μην είχε βάλει εκατό δικές της. Τώρα είχε μπλέξει για τα καλά.

  «Δεν έπρεπε να συμβεί αυτό» είπε λυπημένη και το ίδιο είπαν και οι υπόλοιπες σαν μια μεγάλη ηχώ.

  «Μη λέτε ό,τι λέω» είπε εκνευρισμένη.

  «Μη λέτε ό,τι λέω» είπαν το ίδιο και οι εκατό.

  «Θα θυμώσω»

  «Θα θυμώσω» επανέλαβαν και οι εκείνες θυμωμένα.

  «Τώρα θα μάθετε» είπε και βγήκε έξω για να τις κλειδώσει πριν προλάβει να τις ακούσει πάλι. Όμως ήταν αδύνατον γιατί ήταν πολλές και έτρεξαν πίσω της. Έτσι δεν πρόλαβε να κλείσει την πόρτα πίσω της και βγήκαν με ορμή όλες μαζί έξω πέφτοντας η μία πάνω στην άλλη.

  Όπου πήγαινε την ακολουθούσαν, ό,τι έκανε έκαναν και εκείνες και εννοείται πως όποια λέξη και να έλεγε αμέσως την επαναλάμβαναν. Ήταν τόσο πολύ κουραστικό. Το χειρότερο ήταν πως αν το ανακάλυπταν οι γονείς της θα την περίμενε πολύ μεγάλη τιμωρία. Έπρεπε κάπου να τις κρύψει. Που όμως που την ακολουθούσαν παντού;

  Σκέφτηκε μήπως τις κλείδωνε έξω από το παλάτι, όμως το μετάνιωσε. Θα τις έβλεπε όλος ο κόσμος του παλατιού. Ίσως η καλύτερη λύση ήταν να τις πήγαινε στο δωμάτιο της και να σκεφτόταν τι να έκανε μετά.

  Όσο πιο κρυφά μπορούσε, περπατώντας όλες οι πριγκίπισσες με τις μύτες των ποδιών τους σαν μικρές μπαλαρίνες έκαναν μια μεγάλη αραιή γραμμή μέχρι το δωμάτιο της. Το προσωπικό του παλατιού μπερδευόταν συνέχεια γιατί χαιρετούσαν την Μελίνα ξανά και ξανά και ξανά. Που να πάει το μυαλό της πως ήταν στα αλήθεια τόσες πολλές Μελίνες. Όταν επιτέλους έφτασαν στο δωμάτιο τους η Μελίνα έκλεισε την πόρτα πίσω της και τους είπε:

  «Πριγκίπισσες πρέπει να βάλουμε μερικούς κανόνες» είπε και απάντησαν το ίδιο όλες μαζί. Η Μελίνα ήταν πολύ στεναχωρημένη . Λες και όλες μαζί ήταν χορωδία. Ξάφνου άνοιξε την πόρτα ο μάγος Αλταζάρ Ταντάρ και η Μελίνα πάγωσε από το φόβο της.

  «Τι έκανες; Νόμιζες πως δεν θα σε καταλάβαινα;» της είπε με βροντερή φωνή και η Μελίνα έσκυψε το κεφάλι της.

  «Σε παρακαλώ, καταλαβαίνω πως έκανα λάθος. Σε παρακαλώ εξαφάνισε τες όλες. Δεν τις θέλω, λένε συνέχεια ό,τι λέω, κάνουν ό,τι κάνω. Δεν είναι σαν εμένα, πάρε της από δω» είπε η Μελίνα και επανέλαβαν και οι άλλες 100.

  «Αυτό μόνο μπορώ να το διορθώσω» είπε ο μάγος και σήκωσε το γαλάζιο ραβδί του. Μια ακτίνα φωτός βγήκε και πλημμύρισε το δωμάτιο. Εκατομμύρια μικροσκοπικά αστεράκια άρχισαν να βγαίνουν από την ακτίνα και να πηγαίνουν πάνω στις εκατό πριγκίπισσες. Ήταν και πολύ παιχνιδιάρικα αφού τις γαργαλούσαν και γέμισε το δωμάτιο με γέλια και χαχανητά. Μετά μπήκαν και χώθηκαν μέσα στις καρδιές τους.

  «Θα τις εξαφανίσεις τώρα; » είπε η Μελίνα και αμέσως γύρισαν όλες και την κοίταξαν θυμωμένα.

  «Αυτό είναι κάτι που πρέπει να το καταφέρεις μόνη σου. Εσύ πρέπει να βρεις τον τρόπο» είπε και παφ εξαφανίστηκε.

  «Και γιατί να εξαφανιστώ εγώ;» η μία πριγκίπισσα στην Μελίνα. «Είμαι τόσο όμορφη και τόσο έξυπνη. Να εξαφανιστούν οι άλλες. Εγώ θα είμαι η φίλη σου». Ακούγοντας αυτά τα λόγια άρχισε να φωνάζει μια άλλη: «Όχι εγώ θα είμαι η φίλη της, εγώ είμαι πιο όμορφη και πιο έξυπνη από εσένα».

  Μετά από αυτό τα πράγματα έγιναν πολύ χειρότερα. Άρχισαν να τσακώνονται όλες μεταξύ τους για το ποια ήταν η καλύτερη. Θυμωμένες φωνές γέμισαν το δωμάτιο και η Μελίνα βρήκε την ευκαιρία μέσα από τον τσακωμό να ξεγλιστρήσει, να βγει έξω και να τις κλειδώσει μέσα. Πήρε μια βαθιά ανάσα και σκέφτηκε πως δεν μπορούσε μόνη της να τα βγάλει πέρα. Χρειαζόταν βοήθεια επειγόντως και η μόνη που θα μπορούσε να τη βοηθήσει ήταν η Ζαχαρένια. Πήγε τρέχοντας στο δωμάτιο της πριν οι άλλες την καταλάβουν και αρχίσουν να την ψάχνουν.

  «Ζαχαρένια άνοιξε την πόρτα » είπε χτυπώντας την πόρτα ανυπόμονα, αλλά η Ζαχαρένια δεν άνοιγε.

  «Ζαχαρένια, άνοιξε αμέσως την πόρτα είναι διαταγή!» φώναξε αυστηρά και ανάγκασε την Ζαχαρένια να της ανοίξει. Αν μη τι άλλο η Μελίνα ήταν πριγκίπισσα και η Ζαχαρένια υπηρέτρια της. Δουλειά της ήταν να ακούει κάθε της προσταγή.

  «Γιατί δεν άνοιγες;» της είπε θυμωμένη.

  «Γιατί ήρθε η πριγκίπισσα στο ταπεινό μου δωμάτιο;» ρώτησε θλιμμένα η Ζαχαρένια.

  «Χρειάζομαι τη βοήθεια σου. Ακολούθησε με τώρα αμέσως» την πρόσταξε η Μελίνα.

  «Εσύ που είσαι τόσο πλούσια, έξυπνη και όμορφη χρειάζεσαι τη βοήθεια μιας φτωχής;» απάντησε η Ζαχαρένια. Η Μελίνα την κοίταξε υποτιμητικά και της φώναξε να μην καθυστερεί. Έτσι ξεκίνησαν να πηγαίνουν στο δωμάτιο της. Η Ζαχαρένια ήταν πολύ λυπημένη γιατί την αγαπούσε τη Μελίνα αλλά εκείνη της φερόταν πάντα άσχημα χωρίς να υπολογίζει τα συναισθήματα της. Κάθε φορά που της μιλούσε άσχημα η Μελίνα η Ζαχαρένια πληγωνόταν, α�
»Î»Î¬ δεν το έδειχνε.

  Μόλις η Μελίνα άνοιξε την πόρτα και μπήκε μέσα η Ζαχαρένια οι 100 πριγκίπισσες έμειναν ακίνητες. Με πολύ άσχημο ύφος άρχισαν να φωνάζουν:

  «Τι θέλει εδώ αυτή η άσχημη;»

  «Τι θέλει εδώ αυτή η φτωχή;»

  «Μόνο που τη βλέπει το πριγκιπικό μου μάτι θολώνει».

  «Εδώ δεν είναι χώρος για σένα»

  «Να σηκωθείς να φύγεις»

  «Δεν ανήκεις με τις πλούσιες».

  «Ούτε ανήκεις με τις όμορφες».

  «Και είσαι ντυμένη και απαίσια» της φώναζε η μία μετά την άλλη και η Ζαχαρένια έβαλε τα κλάματα. Την κακή συμπεριφορά μια Μελίνας μπορούσε να την αντέξει αλλά εκατό πολύ δύσκολο.

  «Εγώ ήρθα να βοηθήσω την Μελίνα όχι γιατί είναι όμορφη, ή πλούσια ή πριγκίπισσα αλλά επειδή την αγαπώ πολύ, πάρα πολύ» είπε